^{نیمه شب زمزمه خالی چشم من و ماه}

^{بی تو تنهایی لبریز و فرو خوردن آه}

^{ماه من جای تو خالیست من و پنجره ها}

^{می نشینیم به پای همُ شعر یست به راه}

^{ساده میگویم و از سادگیم دلگیرم}

^{که مرا سادگی و شیفتگی بود گناه}

^{چکنم سخت دراین همهمه خاموش شدم}

^{حرف ناگفته زیاد است میان  دل و چاه}

^{قسمت این بود که راه من از این کوچه گذشت}

^{و تو آغاز طلوعی پس از آن شام سیاه}

^{کاش این ثانیه ها فرصت بیداری بود}

^{ماه من از فلک ما بگذر گاه به گاه}